روياي من رهام

روزهاي سخت و طاقت فرساي بيماري پدربزرگ غوغولو رو سپري مي كرديم .... هر روز دست به دامان خدا ميشديم و دعا ميكرديم او را شفا دهد... اما گويا خداوند صداي مارا نشنيد و مردي كه سرشار از زندگي و سرشار از عشق به مردم بود بار سفر بربست و چشمان مارا اشك بار و قلبهايمان را مالامال از اندوه نمود.... آقاجون اهل دل بود... او زماني كه كارمند اداره بهداشت بود با اسب در دشتها و كوهها و غارها به دنبال بيماران مبتلا به مالاريا ميگشت و آنهارا درمان ميكرد. و بعد از بازنشستگي هم با راه اندازي دارالشفا ابوالفضل العباس (ع) به خدمت به مردم نيازمند مشغول گرديد ..... آقاجون عاشق همه نوه هايش بود و غوغولو در اين بين بيش از بقيه به اين عشق جواب ميداد.... او ساعتها به گ...